اگرچه دستگاه تناسلی خارجی زن معمولاً به عنوان واژن نامیده می شود، اما واژن تنها یکی از چندین اندامی است که اندام های تناسلی خارجی زنان را شامل می شود.
در مجموع به این قسمت های خارجی فرج می گویند. فرج سرشار از اعصاب است و هنگامی که به درستی تحریک شود می تواند لذت جنسی را به ارمغان بیاورد.
واژن یک لوله عضلانی به طول 3 تا 8 سانتی متر است. واژن جایی است که آلت تناسلی در طول رابطه جنسی وارد آن شود. دهانه واژن از بیرون قابل مشاهده است، اما لابیاها از آن محافظت می کنند.
لب های بزرگ دو چین پوستی هستند که از جلوی دهانه واژن تا پشت آن امتداد دارند. سطوح بیرونی چین ها دارای پوست تیره تر و مو های ضخیم است. چین های داخلی صاف تر هستند.
- شکل آلت تناسلی زنان
عموم مردم معمولاً واژن را به عنوان ناحیه کلی دستگاه تناسلی زنان توصیف می کنند. با این حال، واژن به طور خاص برای کانال داخلی اندام تناسلی اعمال می شود، در حالی که فرج ناحیه خارجی تناسلی را توصیف می کند.
ساختار های تناسلی خارجی سه وظیفه اصلی دارند:
- اجازه دادن به اسپرم برای ورود به بدن
- محافظت از اندام های داخلی در برابر عفونت
- تامین روانکاری و لذت جنسی
دانستن آناتومی داخل و خارج واژن ممکن است به افراد کمک کند تا با بدن خود بیشتر آشنا شوند. همچنین ممکن است به شناسایی تغییرات غیر معمول کمک کند.
این مقاله به بررسی شکل آلت تناسلی زنان و آناتومی واژن می پردازد.
دهانه واژن
دهانه واژن تنها بخشی از واژن است که در خارج از بدن قابل مشاهده می باشد. بین مجرای ادرار و مقعد قرار دارد. دهانه واژن جایی است که:
- خون در دوران قاعدگی از آن خارج می شود.
- نوزاد از اینجا متولد می گردد.
- آلت تناسلی در طول رابطه جنسی وارد آن می شود.
کلیتوریس
کلیتوریس یکی از حساس ترین قسمت های بدن بانوان است. هنگامی که تحریک می شود، لذت و برانگیختگی ایجاد می کند. کلیتوریس یک عامل کلیدی برای رسیدن به ارگاسم است. نوک کلیتوریس در بالای فرج قرار دارد.
کلیتوریس که بین لابیا های کوچک در انتهای بالایی آن ها قرار دارد، برآمدگی کوچکی است که مطابق با آلت تناسلی مرد است. کلیتوریس، مانند آلت تناسلی، به تحریک جنسی بسیار حساس است و می تواند نعوظ شود.
لب های کوچک و بزرگ
لب ها چین های پوست اطراف کلیتوریس و دهانه واژن زنان هستند. لب های بزرگ در قسمت بیرونی واژن قرار دارند، در حالی که لب های کوچک در داخل لابیا بزرگ قرار دارند.
داخل واژن
واژن یک لوله کشسانی است که رحم و دهانه رحم را به فرج متصل می کند. شکل آن ممکن است از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد. برخی از واژن ها مانند تخم مرغ بیضی شکل هستند، در حالی که برخی دیگر ممکن است استوانه ای باشند. به طور متوسط، طول آن حدود 7 سانتی متر است.
ممکن است بپرسید واژن چند سوراخ دارد؟ دو سوراخ در ابتدای واژن وجود دارد. یکی مربوط به دفع ادرار است که به میزراه متصل است. سوراخ دیگر که محل دخول است به زهدان متصل است.
تخمدان ها
دو تخمدان، تخمک های فرد را ذخیره می کنند و اندام های کلیدی تولید مثل هستند. آن ها هورمون هایی مانند استروژن، تستوسترون و پروژسترون تولید می کنند.
لوله های فالوپ
این دو لوله عضلانی ساختار های ظریف مو مانندی دارند. آن ها به تخمک کمک می کنند تا از تخمدان های فرد به سمت رحم حرکت کند و به اسپرم کمک می کند تا از رحم به تخمدان ها برود تا تخمک را بارور نماید.
پرده بكارت
پرده بکارت لایه نازکی از بافت است که دهانه واژن را احاطه کرده و تا حدی می پوشاند. آمیزش جنسی یا ورزش ممکن است آن را کشیده یا پاره کند.
دهانه رحم
دهانه رحم، رحم را به واژن متصل می کند. یک سوراخ کوچک در دهانه رحم اجازه می دهد تا خون قاعدگی و اسپرم از آن عبور کند. در هنگام زایمان، دهانه رحم گشاد می شود.
رحم
رحم عضوی است که معمولاً به اندازه یک مشت گره کرده است. جایی است که جنین در زمان بارداری در آن رشد می کند.
واژن از طریق برانگیختگی و تحریک جنسی منبسط می شود. در هنگام برانگیختگی جنسی، رحم و دهانه رحم به سمت بالا بلند می شوند و واژن را دراز می کنند.
غدد بارتولین
این غدد در دو طرف دهانه واژن قرار دارند و افراد معمولا نمی توانند آن ها را ببینند یا احساس کنند. در هنگام برانگیختگی، مایعی آزاد می کنند که واژن را روان می کند.
نقطه G
نقطه Gräfenberg یا نقطه G، چند سانتی متر در داخل واژن قرار دارد. در هنگام برانگیختگی، نقطه G متورم می شود.
پرینه
ناحیه بین دهانه واژن و مقعد، زیر لب های بزرگ، پرینه نامیده می شود. طول آن تقریباً از 2 تا 5 سانتی متر متغیر است. گاها ترشحات ناحیه واژن از این حد فاصل به ناحیه مقعد سرایت می کند. بنابراین برخی بیماران تصور می کنند که دچار مشکلات مقعدی شده اند. هرچند که برخی از ترشحات مقعدی مربوط به بروز بیماری هایی مثل هموروئید، آبسه و فیستول مقعدی است. معمولا آبسه و فیستول با درد مقعدی همراه است. اما ترشحات غیر عفونی که بدون درد است مربوط به هموروئید داخلی می باشد.