درمان فیستول مقعدی

درمان فیستول تنها با مصرف آنتی بیوتیک امکان پذیر نیست. پس فکر این که مصرف چند ورق آنتی بیوتیک باعث می شود نیازی به جراحی و مشورت با جراح نداشته باشید را از ذهن تان دور کنید. نکته بسیار مهم درباره درمان فیستول این است که متخصص جراحی ابتدا باید علت ایجاد فیستول در شما را تشخیص دهد.

اکثر فیستول ها به دلیل دستکاری قبلی در محیط مقعد ایجاد می شوند که نیاز به بررسی خاصی ندارند اما تعداد دیگری از فیستول ها به علت برخی مشکلات زمینه ای مثل بیماری کرون، آبسه، عفونت های مکرر، کیست مویی، هموروئید و شقاق ایجاد می شوند. در این صورت پزشک باید بررسی آزمایشگاهی و تصویربرداری بیشتری انجام دهد تا تشخیص دهد که فیستول شما از چه نوعی است و تا چه حد در ناحیه منتشر شده است.

پس اگر برای فیستول ناحیه مقعدتان که ترشح چرکی و بدبو دارد به متخصص جراحی مراجعه کردید و برای شما ام آر آی یا تصویربرداری تجویز کرد اصلا تعجب نکنید! چون بخشی از پروسه درمان فیستول (آن فیستول هایی که پزشک بعد از شرح حال گیری و معاینه به وجود بیماری زمینه ای شک می کند و یا منشا و مسیر کامل فیستول واضح نیست)انجام دادن این آزمایشات تکمیلی می باشد.

اگر متخصص جراحی با انجام دادن این آزمایشات به وجود بیماری کرون و یا دیگر بیماری های زمینه ای اطمینان پیدا کرد امکان دارد ابتدا درمان دارویی را قبل از انجام عمل جراحی توصیه کند؛ البته داروهایی که برای درمان کرون، همورویید و بیماری های زمینه ای دیگر استفاده می شوند اختصاصی هستند و باید با دستور متخصص جراحی تهیه شوند.

متخصص جراحی برای درمان فیستول نیاز به چه اطلاعاتی دارد؟

متخصص جراحی برای درمان فیستول از شما سوالاتی درباره سابقه بیماری های گوارشی مثل بیماری های التهابی روده یا حتی سرطان می پرسد. هم چنین باید وجود برخی بیماری های سیستمیک مثل ایدز بررسی شود. برخی اوقات پزشک برای این که اطلاعات بیشتری به دست بیاورد دستور انجام برخی تصویربرداری ها را می دهد.

برخی دستورات به سیگموئیدوسکوپی محدود می شود، روشی که مقعد و روده انتهایی با دوربین دیده می شوند؛ اما گاهی لازم است متخصص جراحی تمام طول روده بزرگ شما را ببیند که در آن صورت از کولونوسکوپی و یا روش باریم انما و تهیه عکس از شکم استفاده می شود.

دقت داشته باشید اگر فیستول شما به صورت راجعه باشد یعنی مکررا ایجاد شود و یا این که پزشک نتواند دهانه داخلی فیستول را پیدا کند امکان دارد بررسی های بیشتری انجام دهد؛ مثل سونوگرافی داخل مقعدی، MRI و یا فیستولوگرافی.

درمان فیستول با جراحی چگونه است؟

روش های مختلف درمان فیستول با توجه به نوع فیستول و درجه بیماری توسط متخصص جراحی با تجربه تشخیص داده می شود. توصیه می کنم برای انتخاب بهترین روش درمان فیستول به یک متخصص جراحی و لیزر با تجربه مراجعه کنید تا با توجه به آخرین متدهای روز درمان شما را انجام دهند.

• فیستولوتومی با لیزر

درمان فیستول با روش فیستولوتومی با لیزر به این صورت است که متخصص جراحی ابتدا و انتهای فیستول را پیدا می کند و مسیر فیستول را باز می کند. این روش عمل جراحی فیستول با لیزر محسوب می شود. درمان فیستول با فیستولوتومی با لیزر این مزیت را دارد که یک عمل سرپایی است و بیمار می تواند در همان روز به خانه مراجعت کند و نیاز به بستری نیست. در برخی بیماران همچون بیماران مبتلا به کرون استفاده از این روش و یا هر روش جراحی دیگر برای درمان فیستول توصیه نمی شود چون زخم کندتر درمان می شود و احتمال بی اختیاری مدفوع بالا می رود.

• پر کردن فیستول با چسب

پر کردن فیستول با چسب یک روش برای درمان فیستول است که به تازگی انجام می شود. در این روش پزشک دهانه داخلی فیستول را می بندد و سپس داخل مسیر فیستول را با ماده خاصی که بدن می تواند آن را جذب کند پر می کند.

• جای گذاری ستون یا رابر باند

در این روش متخصص جراحی برای درمان فیستول از یک رابر باند یا ستون استفاده می کند و آن را دور مجرای فیستول قرار می دهد، این باند تنگ تر می شود و به از بین رفتن مجرای فیستول پشت آن کمک می کند. استفاده از ستون برای درمان فیستول ریسک ابتلا به بی اختیاری را کاهش می دهد. اما درجه موفقیت آن نسبت به جراحی فیستول با لیزر و یا لیزر فیستول کمتر است.

• جراحی ترمیمی

گاهی برای درمان فیستول می توان از جراحی ترمیمی برای بازسازی بافت آن منطقه استفاده کرد.

درمان فیستول با جراحی می تواند در برخی شرایط در کلینیک جراحی یا درمانگاه نیز امکان پذیر باشد و لزوما نیازی به مراجعه به بیمارستان نیست.

آیا به غیر از جراحی روش دیگری برای درمان فیستول وجود دارد؟

بله! امروزه برای درمان فیستول از لیزر هم استفاده می شود که نیازی به بستری ندارد و برخی عوارض عمل جراحی مثل بی اختیاری مدفوع را ندارد. اگر این بیماری به موقع درمان نشود دچار عوارض فیستول پیشرفته  خواهید شد که در آینده این عوارض خطرناک خواهد بود.